Kraj Oman

Stolica: Maskat
Powierzchnia: 309 500 km²
Ludność: 3,3 mln
Waluta: 1 rial omański = 1000 baisa
Napięcie: 220V
Język: arabski
Wiza: wiza jest wymagana

Dhofar

Góry Hajar

Maskat

Musandam

Sur

Wahiba Sands

Zatoka Masirah

Zatoka Omańska

Bajeczne rafy koralowe, zabytkowe forty i malowniczy archipelag Dajmanijat.

Informacje ogólne

Północny Oman wraz z regionem Zatoki Omańskiej jest pełen kontrastów i składa się z kilku ciekawych krain prezentujących różnorodne cechy. Można tam znaleźć interesujące forty, wykopaliska archeologiczne, tradycyjne omańskie targowiska i wysokie pasma górskie. Do tego dochodzi zróżnicowane wybrzeże pełne turystycznych niespodzianek. Większość interesujących miejsc położona jest stosunkowo blisko Maskatu, dlatego część turystów zwiedza północną część kraju na wycieczkach fakultatywnych, niemniej jeśli ktoś chce z bliska poznać kulturę mieszkańców może z powodzeniem zatrzymać się w poszczególnych regionach na dłużej.

Turystyczny region Zatoki Omańskiej rozciąga się od Sur na wschodzie do granicy z Emiratami Arabskimi na północnym zachodzie. Sama zatoka jest częścią Oceanu Indyjskiego, łączącą Morze Arabskie z Zatoką Perską. Leży nad nią stolica Omanu Maskat i od wielu wieków jest ważnym szlakiem handlowym łączącym Afrykę z Persją, Imperium Osmańskim i Indiami. Obok Maskatu ważnymi portami są Suhar i Sur.

W okresie panowania dynastii Sasanidów (224-651 n.e.) obszar wokół zatoki należał do perskiej prowincji Mazun. Po podboju arabskim wybrzeże odgrywało ważną rolę handlową i przed podróżą do Indii było ostatnim geograficznie miejscem występowania słodkiej wody. Przez wieki handel polegał na wymianie ryżu, pereł, suszonych ryb i owoców. Obecnie najciekawszym miejscem pod względem turystycznym jest malownicza część wybrzeża zwana krainą Batina. Z regionem związana jest legenda o Sindbadzie Żeglarzu, którzy miał mieszkać w Soharze. Łowca przygód podróżował pomiędzy Omanem a Chinami i stąd wzięły się autentyczne opowieści z „Księgi tysiąca i jednej nocy”.

Wybrzeże Batina z jednej strony ograniczają wody Zatoki Omańskiej, a z drugiej pasmo gór Zachodni Hadżar. Podstawą utrzymania się mieszkańców jest obecnie rybołówstwo, handel i przemysł. Do najważniejszych atrakcji w regionie należą masywne forty oraz malowniczo położone wioski rybackie. Najpopularniejszą plażą jest Al Sawadi zlokalizowana na cyplu. Większość plaż wybrzeża Zatoki Omańskiej jest dzika i pusta, więc jeśli ktoś szuka ustronnego i pięknego miejsca, nie będzie miał z tym problemu.

Barka – nadmorskie miasto portowe, w którym znajduje się skromna baza noclegowa, a na turystyczną uwagę zasługuje miejscowy fort oraz tradycja związana z walkami byków.

Al Sawadi – chociaż jest to jedno z najpopularniejszych miejsc wypoczynkowych Omańczyków, Europejczycy zaglądają stosunkowo rzadko. Jest to kameralna przestrzeń z przyjemną atmosferą i spokojną okolicą, w której próżno szukać komercji. Na błękitnym horyzoncie wyłaniają się wyspy Sawadi, na które organizowane są wycieczki łodziami.

Sohar – najważniejsze miasto wybrzeża Batina przed wiekami było największym portem Zatoki Omańskiej. Jest to spokojne nadmorskie miasto usiane białymi domami. Złote czasy Soharu nastały w X wieku, kiedy kwitł handel dalekomorski i na portowym nabrzeżu pojawiali się kupcy z całego świata. Obecnie w mieście funkcjonuje port, wypocząć można na długim wybrzeżu, a w wolnym czasie zwiedzić fortyfikacje położone na malowniczym wzgórzu.

Kuchnia

Ze względu na duży odsetek obcokrajowców kuchnia Omanu jest bardzo zróżnicowana. Popularne są rozmaite kebaby z kurczaka lub baraniny, podobne do kebabów shawarmy i potrawy biryani, czyli przyprawiony ryż z kurczakiem, baraniną lub owocami morza. W wielu restauracjach standardowym dodatkiem jest mezze – ciepłe i zimne arabskie przekąski takie jak humus z ciecierzycy i sezamu z dodatkiem cytryny, oliwy i czosnku. Podstawą omańskiej kuchni jest ryż i mięso, dlatego najczęściej pojawia się kurczak i wołowina, ponieważ muzułmanie wieprzowiny nie spożywają.

Tikka – marynowane mięso z przyprawami i sosem
Baba Ghanoush – pasta z pieczonego bakłażana z dodatkiem czosnku i cytryny
Shuwa – mięso z barana lub kozy zawinięte w liście bananowca
Arsia – danie z jagnięciny i ryżu
Maqbous – pikantna potrawa z mięsem, ryżem i szafranem
Muqalab – danie z podrobów z kardamonem, imbirem, pieprzem, goździkami i cynamonem

W wielu potrawach można zanurzać cienki chleb khobz, a do najsmaczniejszych przystawek należy surówka z posiekanej pietruszki, cebuli, pomidorów i kaszy pszenicznej (tabbouleh) oraz surówka z warzyw z opiekanymi kawałkami chleba (fattoush). W menu pojawiają się również ryby i owoce morza, a do najchętniej wykorzystywanych przypraw należą szafran, kurkuma, kardamon, cynamon i imbir. Świeże daktyle można kupić praktycznie wszędzie.

Po pikantnych posiłkach pija się w Omanie słodką herbatę z mlekiem – karak, niemniej symbolem omańskiej gościnności jest mocna i ostra kawa z dodatkiem kardamonu – kahwa, serwowana z daktylami. Popularnym napojem jest także słonawa maślanka o nazwie laban.

Obyczaje

Oman jest tradycyjnym państwem z uporządkowanym stylem życia, niemniej otwartym na różnorodność kulturową ze względu na historyczne położenie na pograniczu handlowych szlaków. Przez lata przewijały się tam różne narodowości, czego efekt widoczny jest dziś na ulicach największych miast. Oman uchodzi za konserwatywny kraj islamski z prawem opartym na szariacie, dlatego należy być świadomym różnic kulturowych. Warto zwrócić uwagę na terminy ramadanu i innych świąt, które są w Omanie ruchome. Podczas świąt należy pamiętać, że większość sklepów jest zamknięta i obowiązuje zakaz publicznego picia i jedzenia.

Od przybyszów wymaga się jednak dostosowania do panujących zasad zachowaniem i strojem. Dlatego szczególnie na prowincji należy zrezygnować z noszenia krótkiej spódnicy i koszulek na ramiączkach. Warto pamiętać, że starsze pokolenia są wrażliwe na punkcie swojej narodowości, więc z grzeczności lepiej nie wdawać się żywiołowo w dyskusje na temat polityki czy religii. Niezbyt dobrze może być odebrane trzymanie się za ręce na ulicy, lekceważące spojrzenia czy głośne komentarze, dlatego warto podejść z umiarem do swojego zachowania, aby nie zostać źle odebranym. Mężczyźni ubierają się w długie białe koszule z długim rękawem i na głowie noszą charakterystyczne czapki. Kobiety natomiast noszą czarne stroje zasłaniające całe ciało.

Omańczycy są jednak bardzo życzliwi i chętnie pomogą zagubionemu turyście. Z racji tego, że jest to kraj arabski warto zapamiętać zwroty „as-salam alejkum” („pokój z tobą”) oraz odpowiedź „alejkum as-salam”. Popularne jest wspólne picie kawy w kręgu na podłodze lub specjalnie wyłożonej macie. W tradycyjnych domach jada się zazwyczaj rękoma.

W kalendarium świąt nie brakuje różnych festiwali i wydarzeń kulturalnych, a także licznych świąt muzułmańskich. Językiem urzędowym sułtanatu jest arabski, niemniej spora część społeczeństwa posługuje się angielskim. W miejscach nastawionych na turystykę nie ma problemu z porozumiewaniem się. W większości miast możliwe jest wejście do meczetów, także dla kobiet, wymagany jest jedynie odpowiedni ubiór. Na przywitanie gestem szacunku jest położenie ręki na piersi i lekki skłon. Lewą rękę uznaje się za „nieczystą”, dlatego należy unikać picia, brania i podawania właśnie tą ręką.

Dużą popularnością wśród mieszkańców cieszą się walki byków organizowane na wybrzeżu Batina. Podczas bezkrwawego widowiska samce przepychają się rogami, a wygrywa zwierzę, które przepchnie przeciwnika poza arenę. Z kolei górskie społeczności słyną z produkcji wody różanej. Najbardziej ceniony jest trunek pochodzący z regionu Dżabal Achdar.

Aktywny wypoczynek

Wybrzeże Zatoki Omańskiej przyciąga przede wszystkim miłośników dalekomorskich połowów ryb i nurkowania. Najciekawszym miejscem do zejścia pod wodę jest  Daymaniyat Islands Nature Reserve, z tym że należy pamiętać o odpowiednich zezwoleniach. W wielu miejscach wybrzeża można uprawiać sporty wodne, szczególnie surfing i windsurfing.

Wycieczki Fakultatywne

Bait Nu'man – fortyfikacje zlokalizowane niedaleko Barki zasługują na uwagę z powodu uroku samego miejsca skrytego wśród palmowych plantacji. Fort został wzniesiony w XVII wieku i od tego czasu był siedzibą kolejnych władców Omanu. Zwiedzić można pomieszczenia straży, część mieszkalną i prywatny meczet. Wieże budowli są doskonałym punktem obserwacyjnym okolicy.

Archipelag Dajmanijat – kilkanaście kilometrów na północny-wschód od Al Suwadi znajduje się przepiękny rezerwat przyrody Daymaniyat Islands Nature Reserve. Archipelag składa się z dziewięciu wysp rozciągających się na długości dwudziestu kilometrów. W okresie letnim pojawiają się tam tysiące ptaków i można spotkać żółwie składające jaja. Szczególnie atrakcyjne do nurkowania są tamtejsze rafy koralowe, ale należy pamiętać o odpowiednich zezwoleniach pozwalających schodzić pod wodę. Pobliskie centra nurkowe oferują takie pozwolenia i organizują rejsy połączone z nurkowaniem oraz wypoczynkiem w zatoczkach kąpielowych.

Fort Nachal
– jedna z ważniejszych twierdz, położona w niezwykle malowniczej okolicy. Część wioski Nakhl stanowi oaza drzew palmowych dających cień przed silnymi promieniami słońca. Sam fort jest odrestaurowany, a jego początki sięgają XI wieku. Budowla charakteryzuje się potężnym murem, wysoką bramą i wieżami, z których można podziwiać okolicę. Wnętrza udostępnione są zwiedzającym. Lokalną atrakcją w pobliżu Nachal są gorące źródła Ain Towarah, gdzie Omańczycy kąpią się i spędzają wolny czas.

Wadi Bani Auf – jeden z najpiękniejszych wąwozów w tej części kraju jest chętnie odwiedzany przez turystów podczas wypraw off-road. W niesamowitą scenerię wpisane są urwiste góry i urocze wioski rozsiane wśród drzew palmowych.

Rustak – dawna stolica Omanu wygląda na nieco senne miasto, niemniej stanowi główny ośrodek handlowy w regionie Batina. Podczas krótkiej wycieczki turyści mogą zwiedzić okazały fort z XVIII wieku oraz zaliczyć gorące źródła z właściwościami leczniczymi. Pobliską atrakcja jest także fort w Al Hazm. Jest to odrestaurowana budowla ulokowana na skraju ogrodu palmowego, która swoim wyglądem nawiązuje do twierdzy Dżabrin.

Al Hamra – niewielka miejscowość, której ozdobą są cenne domostwa z cegły mułowej wytworzonej ponad 400 lat temu. Trasa spacerowa biegnie do ogrodu drzew palmowych, poprzecinanego systemem historycznych kanałów „faladż”.

Bait Al Safah – w małym miasteczku pełnym tradycyjnych domów znajduje się ciekawa placówka muzealna, w której rdzenne Omanki na żywo pokazują zwiedzającym jak przed laty wyglądało codzienne życie. Przedstawiają między innymi proces wytwarzania pieczywa, mielenia kawy czy tkania wełny.

Misfat – niepowtarzalne miejsce na mapie Gór Hajar, gdzie znajdują się bardzo stare domy mułowe wciśnięte w zbocza gór. Wioska wygląda bardzo malowniczo, a położenie domostw wywołuje wspaniały efekt. Zwiedzenie całego terenu zajmuje nawet kilka godzin, dlatego przed wycieczką warto zaopatrzyć się w specjalnie przygotowaną mapę lub skorzystać z usług lokalnych przewodników.

Jaskinia Al Huta – największe podziemia w kraju są udostępnione zwiedzającym tylko w części, niemniej warto wybrać się na wycieczkę, aby zobaczyć unikalną szatę naciekową o piaskowym kolorze. Jak w większości takich jaskiń nie brakuje też stalaktytów i stalagmitów tworzących najrozmaitsze kształty i formy. Trasa turystyczna prowadzi do podziemnego zbiornika wody. Na terenie obiektu funkcjonuje restauracja, muzeum i sklep z pamiątkami.

Wycieczka na Dżabal Szams – droga na najwyższy szczyt Omanu pełna jest pięknych widoków i gwarantuje niezapomniane przeżycia. Na szlaku można odkryć opuszczone wioski, ciekawe jaskinie i unikalne zielone gaje. Trasa prowadzi przez Wadi Ghul – wioskę u styku dwóch dolin i malowniczy płaskowyż Al Qannah Plateau rozciągający się na wysokości 1900 m n.p.m. Nagrodą za trudy podróży są zawsze wspaniałe widoki. Zwieńczeniem podróży jest Wielki Kanion Al Nakhur, w którym władze Omanu wytyczyły sieć turystycznych szlaków.

Bahla – niewielka miejscowość, nad którą dominuje potężny fort oraz resztki dwunastokilometrowego muru. Według niektórych źródeł budowle mają pochodzić z XII wieku. W każdym razie fort jest najstarszy w Omanie i został wpisany na listę UNESCO, co podkreśla jego wartość turystyczną. Miasto Bahla znane jest także z produkcji ceramiki, dlatego przy okazji warto odwiedzić targ znajdujący się naprzeciwko fortu.

Zamek Dżabrin – jedna z niewielu budowli obronnych, która służyła jako rezydencja imama Bilarba Bin Sultana. Zamek wzniesiono w XVII stuleciu, ma dwie okrągłe wieże, prostokątną formę oraz dziedziniec. Wewnątrz zwiedzić można Pokój Słońca i Księżyca, dawną bibliotekę i meczet.

Wykopaliska Bat – jedna z najważniejszych atrakcji turystycznych w regionie w postaci rozległej osady i cmentarza pochodzącego z III w p.n.e. Ze względu na dużą wartość historyczną miejsce wykopalisk wpisane jest na listę UNESCO. Wiekowa nekropolia znajduje się w pobliżu wioski Bat. Zwiedzić można pozostałości dawnej wioski w postaci ruin oraz teren grobowców pochodzących z okresu Hafit.

Al-Ajn – kamienne mogiły zachowane w niemalże nienaruszonej formie znajdują się w malowniczej scenerii góry Jebel Misht. Grobowce pochodzą sprzed 5 tys. lat i należą do dziedzictwa narodowego UNESCO.

Birkat Al Mouz – główną atrakcją wioski położonej w górskiej scenerii jest zabytkowy dom wzniesiony w XVII wieku dla sułtana bin Saifa. Chociaż budowla ma surowy wygląd, ozdobiona jest pięknymi łukami i malowanymi sufitami. Ciekawostką jest kanał nawadniający poprowadzony na plantację palmową, który ze względu na unikatowy i zabytkowy charakter został wpisany na listę UNESCO.

Ibra – niewielka miejscowość położona na obrzeżach Wahiba Sands znana jest z targowiska, na którym mile widziane są tylko kobiety. Takie zasady obowiązują od wielu lat. Na targu panie mogą nabyć perfumy, kadzidła, wyroby włókiennicze i wszystko co może spodobać się kobiecie. W godzinach otwarcia panuje tam gwarna atmosfera i wszędzie słychać odgłosy intensywnych negocjacji.

Bimmah – niezwykłe miejsce w postaci olbrzymiego zagłębienia w ziemi powstałego na skutek obsunięcia gruntu. Naturalny basen znajduje się kilka kilometrów za Dibab, zasilany jest wodą morską i swą turkusową barwą  zachęca do kąpieli.

Wadi Szab – niezwykły wąwóz położony w pobliżu wiosek Szhab i Tiwi zaprasza do odwiedzin plantacjami palmowymi poprzecinanymi zabytkowymi kanałami „faladż, szmaragdowymi basenami wśród jasnych skał i niewielką jaskinią.

Wadi Tiwi – jeszcze jeden wąwóz chętnie odwiedzany przez turystów za sprawą bujnych drzew palmowych poprzeplatanych mango, figowcami i bananowcami. Uzupełnieniem krajobrazu są liczne oczka wodne dające wytchnienie w upalne dni.

Wykopaliska Kalhat – ciekawe miejsce pod względem historycznym. Przed wiekami okolica tętniła życiem za sprawą prężnie działającego portu, aczkolwiek zamarła i dopiero archeolodzy odkryli ceramikę pochodzącą już z epoki brązu i żelaza. Złote czasy portu Kalhatu przypadły na XIV i XV wiek, kiedy wpływy handlowe sięgały od Iraku po Indie i Afrykę. W porcie pojawił się między innymi słynny odkrywca Marco Polo. Czas świetności skończył się jednak wraz z przybyciem Portugalczyków w 1507 roku i splądrowaniem okolicznych ziem. Do czasów obecnych przetrwało górujące nad zatoką stare mauzoleum Bibi Miryam.

Ras al-Dżinz – jedno z głównych miejsc lęgowych żółwi zielonych nad Oceanem Indyjskim. Co roku na plażach pojawiają się tysiące gadów, by złożyć jaja na okolicznych plażach. Badania wskazują, że jest to unikalne miejsce ze względu na wyjątkowe w tej części globu prądy morskie. Dlatego też został stworzony specjalny rezerwat przyrody. Obserwacja żółwi jest możliwa, niemniej ściśle pilnowana i regulowana przez władze rezerwatu. Wybierając się w to miejsce warto pamiętać, że sezon lęgowy trwa między czerwcem a wrześniem.

Ras al-Hadd – twierdza wysunięta najbardziej na wschód Omanu została zbudowana ponad 450 lat temu i jest symbolicznym miejscem z powodu wyjątkowego położenia. Fortyfikacje są na tyle rozległe, że podczas ataków  zapewniały schronienie wszystkim mieszkańcom miasta. Ponadto okolica jest znanym terenem lęgowym żółwi zielonych.

Pustynia Szarkijja – miejsce wyjątkowe, gdzie wydmy mienią się czerwonymi kolorami po zmroku i jasno żółtymi barwami w ciągu dnia. Pustynia rozciąga się na przestrzeni 180 kilometrów długości i 80 szerokości. Zamieszkiwana jest przez rozmaite gatunki zwierząt, a także przez Beduinów osiedlonych na obrzeżach. Na teren pustyni można dojechać w około trzy godziny z Maskatu. Lokalne agencje turystyczne organizują safari po pustyni. Można tez wypożyczyć auto i wybrać się na wycieczkę off-road, zaopatrując się wcześniej w odpowiednie przewodniki i przestrzegając zasad związanych z podróżowaniem po tego typu miejscach.

Wadi Bani Chalid – urocza dolina chętnie reklamowana w folderach turystycznych. Droga do „wadi” jest niezwykle atrakcyjna pod względem krajobrazowym, natomiast jej zwieńczeniem są cudowne oczka wodne z turkusową wodą odbijającą piętrzące się skały. Wiele biur podróży łączy wycieczki do Wadi Bani Chalid z wyprawą na pustynię Szarkijja

Bimmah – niezwykłe miejsce w postaci olbrzymiego zagłębienia w ziemi powstałego na skutek obsunięcia gruntu. Naturalny basen znajduje się kilka kilometrów za Dibab, zasilany jest wodą morską i swą turkusową barwą  zachęca do kąpieli.

Wadi Szab – niezwykły wąwóz położony w pobliżu wiosek Szhab i Tiwi zaprasza do odwiedzin plantacjami palmowymi poprzecinanymi zabytkowymi kanałami „faladż, szmaragdowymi basenami wśród jasnych skał i niewielką jaskinią.

Wadi Tiwi – jeszcze jeden wąwóz chętnie odwiedzany przez turystów za sprawą bujnych drzew palmowych poprzeplatanych mango, figowcami i bananowcami. Uzupełnieniem krajobrazu są liczne oczka wodne dające wytchnienie w upalne dni.

Wykopaliska Kalhat – ciekawe miejsce pod względem historycznym. Przed wiekami okolica tętniła życiem za sprawą prężnie działającego portu, aczkolwiek zamarła i dopiero archeolodzy odkryli ceramikę pochodzącą już z epoki brązu i żelaza. Złote czasy portu Kalhatu przypadły na XIV i XV wiek, kiedy wpływy handlowe sięgały od Iraku po Indie i Afrykę. W porcie pojawił się między innymi słynny odkrywca Marco Polo. Czas świetności skończył się jednak wraz z przybyciem Portugalczyków w 1507 roku i splądrowaniem okolicznych ziem. Do czasów obecnych przetrwało górujące nad zatoką stare mauzoleum Bibi Miryam.

Ras al-Dżinz – jedno z głównych miejsc lęgowych żółwi zielonych nad Oceanem Indyjskim. Co roku na plażach pojawiają się tysiące gadów, by złożyć jaja na okolicznych plażach. Badania wskazują, że jest to unikalne miejsce ze względu na wyjątkowe w tej części globu prądy morskie. Dlatego też został stworzony specjalny rezerwat przyrody. Obserwacja żółwi jest możliwa, niemniej ściśle pilnowana i regulowana przez władze rezerwatu. Wybierając się w to miejsce warto pamiętać, że sezon lęgowy trwa między czerwcem a wrześniem.

Ras al-Hadd – twierdza wysunięta najbardziej na wschód Omanu została zbudowana ponad 450 lat temu i jest symbolicznym miejscem z powodu wyjątkowego położenia. Fortyfikacje są na tyle rozległe, że podczas ataków  zapewniały schronienie wszystkim mieszkańcom miasta. Ponadto okolica jest znanym terenem lęgowym żółwi zielonych.

Pustynia Szarkijja – miejsce wyjątkowe, gdzie wydmy mienią się czerwonymi kolorami po zmroku i jasno żółtymi barwami w ciągu dnia. Pustynia rozciąga się na przestrzeni 180 kilometrów długości i 80 szerokości. Zamieszkiwana jest przez rozmaite gatunki zwierząt, a także przez Beduinów osiedlonych na obrzeżach. Na teren pustyni można dojechać w około trzy godziny z Maskatu. Lokalne agencje turystyczne organizują safari po pustyni. Można tez wypożyczyć auto i wybrać się na wycieczkę off-road, zaopatrując się wcześniej w odpowiednie przewodniki i przestrzegając zasad związanych z podróżowaniem po tego typu miejscach.

Wadi Bani Chalid – urocza dolina chętnie reklamowana w folderach turystycznych. Droga do „wadi” jest niezwykle atrakcyjna pod względem krajobrazowym, natomiast jej zwieńczeniem są cudowne oczka wodne z turkusową wodą odbijającą piętrzące się skały. Wiele biur podróży łączy wycieczki do Wadi Bani Chalid z wyprawą na pustynię Szarkijja

Nizwa – miasto zajmujące ważne miejsce w historii Omanu. Przez wiele lat było zamieszkiwane przez ibadytów, czyli muzułmańskie ugrupowanie religijne stanowiące odrębną gałąź islamu. W średniowieczu Nizwa stała się intelektualnym ośrodkiem Omanu, z czasem zbudowano wspaniałe meczety i wzniesiono fort. Właśnie ta budowla jest największym magnesem przyciągającym turystów do miasta. Charakteryzuje się najwyższą wieżą w kraju oraz unikalną architekturą. Fort wzniesiono w XVII wieku na polecenie sułtana bin Sajfa Malika. Podczas zwiedzania można zobaczyć zamek z olbrzymią basztą, grube mury, armaty wycelowane we wszystkie kierunki oraz dziedziniec. W środku znajdują się wystawy nawiązujące do historii regionu i tradycji Nizwy. Z fortem sąsiaduje Wielki Meczet z ogromną niebiesko-złotą kopułą – jeden z najstarszych w Omanie, wzniesiony około 1000 lat temu. Po zobaczeniu interesujących budowli warto zajrzeć na targ dzielący się na kilka sektorów tworzących labirynt alejek pełnych rozmaitych towarów. Turystów nie powinien zaskoczyć żywy inwentarz towarzyszący kupcom ubranym w tradycyjne stroje.

Sur - stolica Prowincji Południowo-Wschodniej. Miasto dysponuje lotniskiem, jest siedzibą administracyjną tej części Omanu oraz ważnym portem handlowym. Na wybrzeżu można spotkać szkutników naprawiających swoje łodzie, natomiast port rybacki stanowi gwarną wioskę, w której można kupić świeże ryby. Turyści pojawiają się najczęściej w Sur z jednodniową wizytą lub traktują miasto jako bazę wypadową na plażę Ras al-Dżinz. Warto zainteresować się Sur pod względem historycznym, ponieważ zgodnie z legendami mieszkali w nim Fenicjanie i od VI wieku stanowił centrum handlowe z Afryką. Sur słynie obecnie z budowy łodzi „dau” i posiada uczelnię wyższą. Na turystyczną uwagę zasługuje przede wszystkim tworzona przez stulecia sieć fortyfikacji. Najważniejszą budowlą jest zamek Bilad Sur z nietypową wieżą ukrytą wśród palmowych plantacji. Ciekawy jest także zamek As-Sunaisilah wzniesiony na niewielkim wzgórzu.

Maskat - stolica Omanu uchodzi za najbardziej malownicze miasto kraju, o atrakcyjności którego świadczy wspaniałe położenie pomiędzy wysokimi górami i błękitnym morzem. Z racji tego, że piaskowe wzniesienia opadają do samej wody, pomiędzy nimi potworzyły się osiedla mieszkaniowe. Nie jest to jednak typowe miasto ze szklanymi wieżowcami. Większość zabudowy zachowuje tradycyjny styl naszpikowany miejską zielenią. Turyści najczęściej traktują Maskat jako miasto przesiadkowe, niemniej warto zwiedzić starówkę z pałacem władcy oraz fantastyczne muzea przybliżające kulturę Omanu. Dużą przyjemność zawsze sprawia spacer wąskimi uliczkami oraz zakupy, po których można udać się na piaszczyste plaże położone w okolicy. Dwa dni w zupełności wystarczą na zobaczenie wszystkich atrakcji. Maskat położony jest w północno-zachodniej części kraju, nad Zatoką Omańską i sąsiaduje z wulkanicznym masywem gór Al-Hadżar asz-Szarki. Stolica wraz z miastem Buszar i Matrah tworzy muhafazę Maskat, czyli odrębną jednostkę podziału administracyjnego. Historia miasta sięga lat 1508-1650, w których Portugalczycy ufortyfikowali port i stworzyli swoją bazę morsko-handlową. Z biegiem lat rozwinęło się rzemiosło i handel, a lokalna społeczność utrzymywała się w głównej mierze z połów ryb i pereł. Miasto było dwukrotnie podbite przez Turków i dlatego powstały dwa potężne forty. Maskat wrócił w ręce omańskie w 1649 roku i rósł w siłę jako port handlowy odgrywający dużą rolę w wymianie towarów z Indiami. Turystyka rozwinęła się wraz z wybudowaniem portu lotniczego. Maskat ma swój charakterystyczny klimat i w niczym nie przypomina Dubaju. Jest mieszanką kulturową z doskonale zachowaną historią i tradycjami, związanymi z napływem ludności z Afryki czy Iranu. Na szybkie zwiedzanie najlepiej wybrać się samochodem, niemniej jeśli ktoś chce zabawić w mieście dłużej powinien zobaczyć Wielki Meczet sułtana Kabusa – największą tego typu konstrukcję w Omanie mieszczącą aż do 20 tys. wiernych. Budowla charakteryzuje się wysokimi minaretami symbolizującymi pięć filarów islamu, dekoracjami ściennymi przedstawiającymi kwiaty i główną salą modlitewną z bogatymi zdobieniami. Reprezentatywną częścią stolicy jest Mutrah – nadmorska dzielnica, z której można podziwiać błękit morza oraz góry wznoszące się w tle miasta. Warto dotrzeć do portu Mina Sultan Qaboos, gdzie do zakupów zachęca pobliski targ rybny. Obowiązkowy jest spacer nadmorskim bulwarem Corniche, ozdobionym ciekawymi domostwami, sklepikami i lokalami gastronomicznymi. Warto pojawić się tam po zmroku, gdy nabrzeże tonie w światłach latarni i skąpane jest blaskiem zachodzącego słońca. Za dnia natomiast najgwarniejszym miejscem jest targ Mutrahu, idealny na zakup pamiątek, złotej biżuterii czy omańskich strojów. Tradycyjny klimat można poczuć w dzielnicy Bait al Baranda, w której znajduje się muzeum w interesujący sposób przedstawiające historię miasta oraz kraju (jednym z najciekawszych eksponatów jest zrekonstruowany z oryginalnych kości dinozaur). Ciekawym miejscem jest Muttrah Fort obwarowany kilkoma wieżami, który wraz z twierdzami Al Mirani i Al Dżalali przez wieki ochraniał omańskie wybrzeże. Fort zbudowali Portugalczycy w 1578 roku. Gdy żar leje się z nieba warto schronić się na chwilę w parku Riam z atrakcjami dla dzieci i udać się następnie na Stare Miasto. Jest to obecnie centrum administracyjno-polityczne Omanu, po którym najlepiej poruszać się pieszo. Warto tam zwiedzić Muzeum w Bramie oraz Bait Al Zubair – najciekawsze muzeum Omanu nawiązujące do każdego aspektu kultury i tradycji. Po drodze mija się bramu przypominające fasady fortów i szereg innych muzeów, w których można obejrzeć mapy, sprzęt nawigacyjny, biżuterię czy ubrania z epoki. Doskonale prezentuje się pałac sułtana Qsar Al Alam, spod którego już niedaleko do masywnych fortów Al Dżaalali i Al Mirani zasługujących na fotograficzne uwiecznienie. Wizualizację starego Maskatu można natomiast obejrzeć w niezwykle interesującym i interaktywnym The National Museum, które prezentuje także kolekcję okrętów wykonanych z ogromną precyzją i multimedia obrazujące historię kraju. Placówek muzealnych jest znacznie więcej, więc jeśli kogoś interesuje kultura i historia Omanu powinien odwiedzić Muzeum Omańskiego Dziedzictwa oraz Muzeum Armii umiejscowione w odrestaurowanym forcie Bait Al Faladż. Maskat nie został jeszcze zabudowany kurortami i hotelami, dlatego stanowi ciekawą propozycję na wypoczynek z wysokim standardem obsługi. Restauracje są na wysokim poziomie, a plaże sprawiają, że goście chcą pozostać na wybrzeżu jak najdłużej.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do Omanu?
Najlepszą pora na odwiedzenie Omanu jest okres pomiędzy listopadem a marcem, kiedy temperatury wahają się między 25 a 30 st. W samym Maskacie najlepiej pojawić się na przełomie stycznia i lutego, kiedy trwa Maskat Festiwal przybliżający kulturę kraju. W okresie letnim między czerwcem i sierpniem temperatury osiągają 40 st. i wzrasta wilgotność powietrza.

Jaka waluta obowiązuje w Omanie?

Jednostką walutową w Omanie jest rial omański (OMR), 1 rial = 1000 baisa.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Omanie?

Omańskie bazary oferują turystom srebrną i złotą biżuterię, tradycyjne omańskie przedmioty codziennego użytku, wyroby włókiennicze, wyroby garncarskie z Bahli, omańskie stroje „handżary”, arabskie przyprawy, kadzidła i kadzielniczki czy kaszmirowe szale z Indii. Warto rozejrzeć się za srebrną biżuterią, naszyjnikami, bransoletami i masywnymi pierścieniami. Ciekawą pamiątką może być nakrycie głowy „kumma”. Nie brakuje też całej palety perfum, kubków, magnesów i innych gadżetów z napisem Oman.

Najlepszym miejscem na zrobienie zakupów jest tradycyjny targ Mutrahu w Maskacie. Bazar jest jednym z najstarszych w kraju i poprzecinany jest labiryntem uliczek wypełnionych sklepikami. Pamiątki można także kupić w Bait Al Bagh (Dom Ogrodów).

Jaki czas obowiązuje w Omanie?
Do czasu polskiego dodajemy 3 godziny w zimie i 2 godziny w lecie.

Jak poruszać się po Omanie?
Oman jest rozległym krajem, dlatego powszechne są połączenia lotnicze, głównie pomiędzy Maskatem a Salalah oraz Khasab. Najwygodniejszym sposobem jest podróżowanie wynajętym samochodem – istnieje wiele międzynarodowych sieci wynajmu aut oraz lokalnych wypożyczalni. Połączenie autobusowe istnieją pomiędzy większymi miastami i miasteczkami. Dojechać można między innymi do Salalah, Sur, Barki, Duqm czy na wyspę Masirah.

Jakie plaże są w Omanie?
Maskat może pochwalić się długimi plażami zachęcającymi do kąpieli i romantycznych spacerów. Idealne dla amatorów kąpieli są mniejsze plaże zlokalizowane na południu miasta. Najpopularniejszy jest odcinek wybrzeża w dzielnicy Shatti Al Qurm – miejsce spotkań mieszkańców. Wiele ustronnych plaż ukrytych jest pomiędzy skałami po wschodniej stronie stolicy. Drobnego piasku warto poszukać na przepięknych plażach Kantab i Bandar Dżissah.

Najpopularniejszą plażą jest Al Sawadi – rozległy i spokojny pas szerokiego wybrzeża, obejmujący swoim zasięgiem malowniczy cypel. Piękne plaże i zatoczki kąpielowe z turkusową wodą można znaleźć w rezerwacie wysp Dajmanijat.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieć dostęp.

Jakie są ograniczenia celne w Omanie?
Restrykcje celne nie odbiegają od powszechnie przyjętych standardów, a bez opłat celnych można wwieźć i wywieźć 2 butelki alkoholu (maksymalnie 2 l) lub 24 puszek piwa, 400 papierosów, 100 ml perfum, 10 płyt DVD.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Omanie?
Służba zdrowia charakteryzuje się wysokim standardem i opiera na lecznictwie prywatnym, dlatego należy pamiętać, że ubezpieczenie i usługi medyczne są w Omanie kosztowne, a opłaty za wszystkie zastosowane leki i usługi naliczane oddzielnie. Koniecznie trzeba wykupić w Polsce stosowne, międzynarodowe ubezpieczenie podróżne i zdrowotne lub wykupić takie ubezpieczenie w Omanie, spełniające określone warunki. Powinno ono obejmować wszystkie formy aktywności, zgodnie z celem pobytu, aby w przypadku choroby odzyskać koszty poniesione za leczenie. Warto sprawdzić czy ubezpieczenia takie wykupuje się automatycznie, przy zakupie wycieczki. Dodatkowo można zaopatrzyć się w polską polisę ubezpieczeniową i należy pamiętać o zbieraniu rachunków za wizytę, by po powrocie do kraju ubiegać się o zwrot kosztów.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, gdyż woda z kranu nie zawsze jest zdatna do picia. Koniecznie trzeba pić dużą ilość wody, gdyż niska wilgotność powietrza może szybko odwodnić organizm.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej w niektórych krajach istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Ważne informacje MSZ

Do podróżowania po Omanie wymagana jest wiza turystyczna, którą można otrzymać na przejściach granicznych lądowych i lotniczych. Najbliższa ambasada Omanu znajduje się w Berlinie. Wizy jednokrotne uprawniają do maksymalnie miesięcznego pobytu, licząc od daty wjazdu. Mogą być ważne 10 lub 30 dni. Paszport powinien być ważny przez co najmniej 6 miesięcy, licząc od daty uzyskania wizy. Procedura meldunkowa nie obowiązuje cudzoziemców podróżujących w celach turystycznych i odwiedzających bliskich krewnych.

Najbliższa placówka dyplomatyczna:

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Królestwie Arabii Saudyjskiej
Arabia Saudyjska, Rijad, Abdullah Bin Dzafar Street, Al-Warood Area, Rijad 11693, P.O. Box 94016
Tel.: +966 11 4549274 Tel.: +966 11 4508889 Tel. dyżurny: +966 548807718 Faks: +966 11 4549210
rijad.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.rijad.msz.gov.pl

Oman: Dhofar , Góry Hajar , Maskat , Musandam , Sur , Wahiba Sands , Zatoka Masirah , Zatoka Omańska

Wybierz region Dhofar , Góry Hajar , Maskat , Musandam , Sur , Wahiba Sands , Zatoka Masirah , Zatoka Omańska